top of page
b2.png

Kurs myślenia transformacyjnego

Moduł 10.

Ekologiczne budżety narodowe i wysyłanie właściwych sygnałów cenowych

Autor:

Ewangelia Michalaki

Instytucja:

Kokkalis Foundation

bar.png

Cele modułu szkoleniowego:

  • Zrozumienie europejskiego modelu wzrostu w zakresie zielonych inwestycji publicznych w kontekście jakości finansów publicznych

  • Wprowadzenie kluczowych cech i zrozumienie reform podatkowych oraz ich związku ze wzrostem gospodarczym i odpornością na wstrząsy klimatyczne

  • Przedstawienie kluczowych funkcji i zrozumienie narzędzi do zielonego budżetowania oraz sposobów integracji zielonych priorytetów podczas opracowywania budżetów krajowych

  • Wprowadzenie kluczowych cech i zrozumienie odpowiednich wytycznych dotyczących pomocy państwa, w tym wytycznych dotyczących pomocy państwa na ochronę środowiska i energię

Zawartość moduły szkoleniowego:

  • Europejski model wzrostu na rzecz zielonej, odpornej gospodarki

  • Opodatkowanie ekologiczne

  • Zielone budżetowanie

  • Pomoc państwa na klimat, ochronę środowiska i energię

  • Metoda dydaktyczna: wykłady, studium przypadku, test, materiały do samodzielnej nauki i źródła informacji.

  • Czas trwania: 2,5 godziny

Słownik pojęć 

Zielone budżetowanie. OECD definiuje zielone budżetowanie jako formę „budżetu priorytetowego”, mającego na celu dostosowanie zasobów i zachęt do określonych priorytetów rządu. Zielone budżetowanie obejmuje wszystkie wysiłki, aby dostosować proces budżetowy do celów środowiskowych.

Zasada "zanieczyszczający płaci". Koszty środków radzenia sobie z zanieczyszczeniem powinien ponosić zanieczyszczający, który powoduje zanieczyszczenie.

Zasada "limitu i handlu". Ustala się limit całkowitej ilości niektórych gazów cieplarnianych, które mogą zostać wyemitowane przez instalacje objęte systemem. W ramach limitu firmy otrzymują lub kupują uprawnienia do emisji, którymi w razie potrzeby mogą handlować między sobą.

Using Mesh Bag

Materiały dydaktyczne

palermo-cathedral-seen-from-roof-sicily2.jpg

Studium przypadku 1:

Praktyki ekologicznego budżetowania w UE – Włochy

We Włoszech raporty ekologicznego budżetowania prezentowane są według działalności ochrony środowiska (CEPA) i zarządzania zasobami (CReMA), które wzajemnie się uzupełniają i pozwalają na szczegółowy monitoring celów środowiskowych

  • Klasyfikacja CEPA obejmuje działania związane z zapobieganiem, redukcją i eliminacją zanieczyszczeń

  • Klasyfikacja CReMA obejmuje działania związane z zachowaniem i utrzymaniem zakresu zasobów naturalnych oraz ich zabezpieczeniem przed wyczerpywaniem się

Udział procentowy jest przypisany na początek do każdego działania programu, a następnie do każdego konkretnego celu, aby uwzględnić różne wkłady do celu

Na przykład: tylko 39% inwestycji w działania leśne mające na celu ochronę przed pożarami lasów uważa się za przyczyniające się do celu środowiskowego, z czego około 40% przyczynia się do gospodarki leśnej (CReMa), około 40% przyczynia się do ochrony gleby, bioróżnorodności i krajobrazy (CEPA).

Struktura budżetu

  • Budżet Włoch podzielony jest na 34 misje, które ukazują główne funkcje i cele strategiczne wydatków publicznych.

  • Każda misja składa się z programów, których w budżecie w 2020 roku było 103, przy czym na misję przypada od 1 do 13 programów.

  • Każdy program i jego fundusze są przypisane do unikalnego „centrum odpowiedzialności”, z wyjątkiem dwóch programów, które są wspólne dla kilku ośrodków ze względu na ich strategiczne znaczenie.

  • Centra odpowiedzialności odpowiadają pierwszemu poziomowi organizacji wewnętrznej każdego ministerstwa, określonemu jako „Departament” lub „Dyrekcja Generalna” w zależności od ministerstwa.

  • Każdy program jest również przypisany do drugiego poziomu klasyfikacji funkcjonalnej w celu ułatwienia transmisji danych i porównań międzynarodowych.

  • Fundusze przydzielone do każdego programu są podzielone na działania, które dokładniej określają typologię wydatków, w celu dalszego wyjaśnienia odpowiednich działań, polityk i usług.

Przegląd pozycji wydatków w sprawozdaniu budżetowym „green-eco” obejmuje następujące kroki:

  1. Identyfikacja działań, które: 

    • z całą pewnością wykluczają wydatki na ochronę środowiska 

    • z całą pewnością zaliczają wydatki na ochronę środowiska, z rozróżnieniem wyłącznie na wydatki na ochronę środowiska oraz na wydatki na cele środowiskowe i inne,

    • uwzględniają wydatki na ochronę środowiska i poza środowiskiem

    • obejmują wydatki, których ostateczny cel nie jest pewny.

  2. Analiza kosztów operacyjnych tych wydatków, których ostateczny cel nie jest pewny, w celu rozeznania tego, co można przeklasyfikować na wydatki środowiskowe. Gdy centrum odpowiedzialności nie ma jasnych dowodów na to, w jaki sposób wydano środki, nie zakłada się żadnych wydatków na ochronę środowiska.

  3. Reklasyfikacja działań obejmujących wydatki na ochronę środowiska zgodnie z klasyfikacją CEPA-CReMA. Flagowanie przedmiotów o wielu zakresach

  4. Przypisanie dwóch rodzajów procentów: udziału środków przeznaczonych na wydatki na ochronę środowiska oraz procentu wydatków na ochronę środowiska przypisanych do kategorii i podkategorii CEPACReMA.

Dodatkowe materiały i źródła informacji

bottom of page